Rozdział 5

To bardzo niemądry rozdział, miałam fazę na odrobinę fapfap i proszę co z tego wynikło. Myślę, że wszyscy czytelnicy moich opowiadań już się przyzwyczaili, że wszystko tutaj jest możliwe.

Kopciuszek siedział w pokoju głęboko zamyślony. W kuchni już od jakiejś godziny zapanował spokój. Bandyci nie byli zbyt wytrwali, po piętnastu minutach przekleństw, pochlebstw i dobijania się do drzwi odpuścili. Wojtek jednak przezornie nie usunął jeszcze swojej barykady. Wiedział, że prędzej czy później będzie musiał wyjść, ale na razie nigdzie mu się nie śpieszyło. Musiał zastanowić się nad kilkoma sprawami, które nie dawały mu spokoju. Cały czas miał wrażenie, że umyka mu coś istotnego. Nie mógł uwierzyć, aby tak ważne wydarzenie w życiu każdego jak utrata dziewictwa nie pozostawiło żadnych wspomnień. Z poprzedniej nocy faktycznie niewiele pamiętał. Niestety ta ręka na jego penisie i wzmianka Aleksa o znamieniu wyraźnie wskazywały, że mężczyzna mówił prawdę. Gdy się jednak nad tym głębiej zastanowić, to spał przecież z gołym tyłkiem i niewyżyty Mendoza w każdej chwili mógł go sobie dokładnie pooglądać, a nawet dotknąć. Jeszcze ta dziwna sprawa z Włochem. Ciekawe czy każdy mężczyzna po intensywnym stosunku odczuwa takie dolegliwości? Pod tym względem on czuł się dobrze, obmacał już w łazience tyłeczek i żadnego dyskomfortu nie było. Cindy zdecydował, że musi poszukać na ten temat informacji. Najlepiej byłoby zaczepić jakiegoś doświadczonego geja. Mieszkający obok Mirek, prowadzący bujne życie towarzyskie powinien się do tego idealnie nadawać. Kopciuszek podjąwszy męską decyzję wstał i zburzył swoją barykadę. Zapukał do drzwi sąsiada i nieśmiało wszedł do środka. Chłopak ubrany w same jeansy siedział na łóżku i robił sobie manicure.

- Wojtek? Co cię tu przywiało śliczny? – obrzucił go uważnym wzrokiem.

- Wiesz, mam pytanie, ale trochę się krępuję – odezwał się zarumieniony Cindy wiercąc się na krześle. Podał koledze piwo, które zabrał ze swojej sypialni. Otworzył swoją puszkę i pociągnął solidnego łyka.

- O widzę, że to coś poważnego – uśmiechnął się do niego zachęcająco Mirek.

- Czymymógłbyśmiopowiedziećoswoimpierwszymrazie – powiedział na jednym wdechu ogromnie zmieszany Kopciuszek.

- Dobrze już dobrze. Nie denerwuj się tak. To strasznie stare dzieje, więc… - chłopak opowiadał swoją historię swobodnie, rzucając na Wojtka zaciekawione spojrzenia. Był ogromnie zaintrygowany tym pytaniem, musiała się za nim kryć jakaś interesująca sprawa.

- Powiedz, czy potem coś czułeś, no wiesz…- odezwał się Kopciuszek.

- Szkoda gadać, daliśmy porządnie czadu, więc tyłek bolał mnie potem niemiłosiernie przez kilka dni. Nie mogłem siedzieć normalnie, przy chodzeniu w środku strasznie mnie piekło i kulałem jak weteran jakiejś wojny. Następnym razem dyskomfort był o wiele mniejszy i….. – nie dokończył Mirek i oblał się piwem potrącony przez Wojtka, który zerwał się na równe nogi cały czerwony z wściekłości.

- O kurwa, ale ze mnie palant! Ta gangsterska gnida mnie oszukała! – ryknął wściekły – Tym razem przegiął, nie daruję mu tego kłamstwa i jeszcze miał czelność włożyć mi na palec pierścionek!

- Chłopie, spokojnie. Nie wiesz, że zemsta najlepiej smakuje na zimno? Opowiedz co się stało, może będę mógł coś ci doradzić – Mirek złapał go za rękę i usadził z powrotem na fotelu. Rozmawiali jeszcze z godzinę obgadując plany na przyszłość. Dyskusję przerwał im Mendoza, który wpadł do sypialni jak bomba.

- Co ty robisz z tym nagusem w pokoju?! – wydarł się od samych drzwi.

- Nie krzycz na mnie, bo powiem pani Oliwi jak traktujesz swojego narzeczonego – Wojtek obrzucił go chłodnym spojrzeniem. Wstał z krzesła, pożegnał się z kumplem skinieniem głowy i zadzierając dumnie nosa wyminął zaskoczonego jego zachowaniem Aleksa. – Jedziemy do domu czy nie? Niepotrzebnie się fatygowałeś, sam dałbym sobie radę z przeprowadzką.

- No nie wiem. Heniek i Krzych wpadli do domu jak huragan i darli się, że wpadłeś w histerię i o jakiejś barykadzie. Nie mogłem się z nimi dogadać więc jestem – Mendoza przyglądał się uważnie Cindy, coś w jego postawie mu nie pasowało. –Spakowałeś się?

- Wszystko już gotowe – odezwał się Wojtek i ruszył przodem nawet nie spojrzawszy na coraz bardziej zaniepokojonego gangstera. Przez całą drogę powrotną chłopak nie odzywał się do mężczyzny. Oglądał z obojętną miną widoki za oknem. Aleks doszedł do wniosku, że jest nadal na niego zły za te nagłe zaręczyny. Poprzysiągł sobie, że wymyśli jakiś sposób na ułagodzenie wkurzonego narzeczonego, bo inaczej długo nie zobaczy jego ponętnego tyłeczka. Na samo wspomnienie krągłych półkul robiło mu się ciasno w spodniach. Odwiózł małego pod same drzwi. Musiał niestety wrócić do pracy. Miał cały dzień, aby wymyślić dla Kopciuszka jakąś niespodziankę. Niestety roboty papierkowej w biurze było naprawdę sporo, godziny mijały, a jemu nic inteligentnego nie wpadło do głowy. Wracając wieczorem do willi kupił ogromny bukiet czerwonych róż, licząc na to, że chociaż trochę zmiękczy serce Cindy. Poszedł prosto do sypialni chłopaka, zapukał, ale nikt mu nie odpowiedział. Drzwi nie były zamknięte więc wszedł do środka. Wojtka nigdzie nie było, wszędzie leżały porozrzucane ubrania jakby się gdzieś wybierał. Na stoliku dostrzegł kartkę wyraźnie zaadresowaną do siebie.

Drogi Aleksie

Dzisiaj dokładnie sobie przemyślałem swoją sytuację i doszedłem do wniosku, że jestem na bardzo niesprawiedliwej pozycji. Jesteś ode mnie starszy o kilka lat i zdążyłeś się wyszumieć, nabrać doświadczenia, poznać życie. Ja niestety nie miałem takiej okazji, a skoro straciłem już dziewictwo, to chyba mogę trochę poeksperymentować przed ślubem. Nie czekaj na mnie z kolacją, wrócę późno. Poszedłem się zabawić i poznać nocne atrakcje Krakowa.

Wojtek     

- Niech to jasny szlag! – Mendoza walnął pięścią w szklany blat stolika i rozbił go na drobny mak. – Ty mały, paskudny draniu! Już ja ci dam nocne życie! – Wybiegł z pokoju jakby go goniło stado furii. Narzucił na siebie kurtkę, wpadł do holu i nagle przystopował. Mężczyzna nie wiedział przecież dokąd poszedł jego narzeczony. Wyciągnął komórkę i zaczął obdzwaniać znajomych. Dopiero po dwóch godzinach udało mu się ustalić miejsce pobytu zbiega. 

Wojtek z Mirkiem postanowili iść do znanego gejowskiego klubu ,, Pod Tęczą”. Dawano tam świetne drinki, a muzyka była na najwyższym poziomie. Cindy, który wstąpił tu po raz pierwszy rozglądał się nieco speszony. Większość osób była dość wyzywająco ubrana, a prawie wszyscy ślizgali się po jego ciele pożądliwym wzrokiem. Kumpel zmusił go do założenia bardzo dopasowanej, krótkiej koszulki raz po raz odsłaniającej opalony brzuch oraz jeansów opinających mocno zgrabne cztery litery. Kopciuszek czuł się bardzo niezręcznie. Co drugi facet próbował do niego zagadywać, a on chował się za Mirkiem, który śmiał się z jego nieśmiałości. Chłopak poprowadził go do baru, gdzie zamówił słabe drinki.

- Jesteśmy tu by się bawić, nie upić – powiedział do Wojtka i podał mu szklaneczkę. – Może zapląsamy – wskazał na parkiet pełen tańczących przystojniaków.

- Za chwilę – mruknął Cindy.

- Chłopie, ciebie trzeba koniecznie rozruszać, bo skończysz jako przykładna żona tego Mendozy, latająca ze ścierką do kurzy i gotująca mężusiowi obiadki. Dam ci  czegoś spróbować, zaciągnij się tylko raz – wyjął z kieszeni papierośnicę i zapalił niewielkiego skręta.

- Co to, nie chcę żadnych dragów – odepchnął jego rękę chłopak.

- To nie narkotyki tylko taki rozluźniacz. Jakbyś wypił mocnego drinka, trochę wzmaga libido.

- No dobra, w końcu miałem spróbować nocnego życia – Wojtek pociągnął papierosa, zakrztusił się, a dym poleciał mu nawet nosem. Wszyscy wokół zaczęli chichotać. Po chwili odzyskał swobodny oddech i zaczęło go ogarniać przyjemne ciepełko. Spojrzał na podest gdzie chłopcy gięli się w zmysłowym tańcu. Wyglądali niesamowicie seksownie. Ocierali się o swoje ciała nawzajem i z jakiegoś powodu Wojtkowi nagle wydało się to bardzo zabawne. Zaschnęło mu w gardle. Odwrócił się do barmana, złapał go za krawat i przyciągnął bliżej siebie.

- Cukiereczku – wyszeptał ochryple – podaj mi szklaneczkę wody z lodem – pomiział zaskoczonego mężczyznę po policzku.

- Już się robi śliczny – postawił przednim zamawiany napój. – O drugiej kończę i możemy pójść się do mnie zabawić – wbił we Wojtka błyszczące, czarne oczy.

- Szybki jesteś – pokręcił głową z podziwem Mirek. – Ledwo przyszedłeś, a już sobie fajnego gościa przygruchałeś. – O kurcze! – pisnął, bo w tym momencie Cindy z błogim uśmiechem na twarzy złapał go za tyłek i mocno zacisnął na nim palce.

- Masz fajną dupcię – mruknął zachwycony, gładząc jego pośladki przez cienki materiał.

- Rany, ale masz odlot – roześmiał się chłopak, usiłując się uwolnić. – Aleks cię zabije jak cię zobaczy.

- Pieprzyć tego chama, idziemy tańczyć – Kopciuszek ściągnął gumkę z włosów, roztrzepał je dłonią, kasztanowe, lśniące loki opadły aż do pośladków. Ruszył na środek sali pociągając za sobą kumpla. Natychmiast złapał rytm. Wokoło niego wiły się spocone, męskie ciała. Wszystkie wyglądały dla niego równie apetycznie. Zaczął się ocierać o wszystko co napotkał na swojej drodze. Robiło mu się coraz przyjemniej. Gorące, południowe rytmy dudniły w jego uszach, biodra same poruszały się i wirowały. Czuł na sobie dziesiątki zwinnych dłoni.

Mendoza wszedł do zatłoczonego klubu ,,Pod Tęczą”. Nigdzie nie mógł dostrzec niepoprawnego zbiega. Miał zamiar jak tylko go znajdzie zawlec do domu i sprawić mu porządne lanie na przemian z kazaniem. Podszedł do baru i zagadnął mężczyznę uwijającego się za ladą.

- Zerknij na to zdjęcie, widziałeś tu dzisiaj tego dzieciaka?

- Pewnie, że tak szefie, słodziutki maluch, najpierw się do mnie przystawiał, a potem poszedł z takim blondynkiem tańczyć. Był nieźle napalony, więc może chłopaki zaciągnęły go już do darkroomu.

- Cholera! – warknął Aleks. Mężczyzna był już nie tylko wściekły. Przestraszył się nie na żarty. Nigdy sobie nie daruje, jeśli jego ślicznego narzeczonego spotkało coś złego. Powinien był go lepiej pilnować, przecież doskonale wiedział, że ten głuptas z prowincji o wielu rzeczach nie ma pojęcia i jest naiwny jak pierwiosnek. Właśnie miał pójść na tyły klubu, tam mieściła się sala, gdzie bez zahamowań uprawiano ostry seks. Oczami wyobraźni już widział zakrwawione uda Cindy gwałconego przez zgrają nabuzowanych facetów. Zerknął jeszcze dla pewności na parkiet i mignęły mu dobrze znane, kasztanowe loki. – O żesz ty cholero jedna! – mruknął z ulgą. Wbił się jak taran między pląsających ludzi i złapał w talii niczego niespodziewającego się Wojtka.  Bezceremonialnie zarzucił sobie wierzgającego i prychającego ze złości chłopaka na ramię i wyszedł z nim z klubu.

- Puszczaj ty mutancie! – darł się na całe gardło Cindy. Aleks nic sobie nie robił z jego protestów. Wrzucił go do samochodu na tylne siedzenie. Przez cała drogę musiał walczyć z Kopciuszkiem, który z oślim uporem próbował wrócić ,,do tego sklepu z ciasteczkami” jak sam to określił. Mendoza, kiedy dotarł z nim do sypialni był już cały zdyszany. Rzucił go na łóżko i sprawnie rozebrał do bokserek.

- Masz iść spać – warknął na niego i przykrył kołdrą. Starannie omijał przy tym wzrokiem kuszące, chętne ciało. Wyszedł na korytarz i z ulgą oparł się o ścianę. Miał dzisiaj szczęście i zdążył na czas. Musi jutro rozmówić się z tym głupolem. Westchnął i już miał udać się do swojej sypialni, gdy zobaczył wychodzącego ze swojego pokoju Wojtka. W samych majtkach w motyle, z różowym kocykiem w ręce szedł przed siebie.

- No nie, zaraz zwariuję – Aleks złapał nocnego wędrownika – gdzie leziesz goły jak święty turecki?

- Szukam moich deserków, wszyscy byli taaacy śliczni. Wypatrzyłem sobie nawet kilku, których miałem zamiar potem skonsumować – westchnął. - Nie lubię cię – wbił mu w pierś palec – jednego nawet zacząłem podgryzać, a ty mi przeszkodziłeś – spojrzał na mężczyznę oskarżycielsko i zamrugał nieco zamglonymi, błękitnymi ślepkami.

- Co takiego – potrząsnął nim Mendoza – lizałeś się tam  z jakim kolesiem?

- Mhm… był baaardzo smaczny – oblizał się Cindy z wyraźną przyjemnością.

- Boże daj mi cierpliwość, bo zaraz go obedrę ze skóry – Aleks wzniósł oczy do nieba, złapał za ramię narzeczonego i wepchnął go z powrotem do sypialni. Ponownie wrzucił go do łóżka, ale Kopciuszek nie dał za wygraną. Sprytny, acz niezbyt przytomny chłopak włożył mu rękę pod koszulę, zmusił do położenia się obok ciągnąc za włosy na klatce piersiowej. – Jak ja się ciebie pozbędę? – skrzywił się z bólu Mendoza, powoli odrywając jego ręką od swojej piersi. Nie zauważył jednak, że druga łapka zakradła się w o wiele ciekawsze miejsce. Wojtek zwinnie odpiął spodnie mężczyzny i zanim ten zdążył zaprotestować wsunął mu dłoń do majtek. Zacisnął długie palce na wpół nabrzmiałym członku i wplątał je w kręte włosy łonowe swojej zdobyczy. – O jeny – jęknął ochryple Aleks, czując, że długo takiej tortury nie wytrzyma. Kopciuszek tymczasem ułożył się wygodnie na jego piersi, przytulił policzek do ciepłej skóry pod obojczykiem i przymknął oczy. Usta chłopaka znalazły się blisko sutka mężczyzny, co chwilę ciepły oddech owiewał twardniejący gruzełek wywołując w całym ciele Mendozy rozkoszne wibracje. – To jakiś dziwny sen, takie rzeczy nie zdarzają się normalnym ludziom – wymamrotał do siebie dość słabym głosem oszołomiony Mendoza. Spróbował odczepić rękę chłopaka od swoich włosów, ale niestety okazało się to niewykonalne. Czym mocniej ciągnął, tym bardziej Cindy zaciskał palce, a penis mężczyzny był już bordowy od napływającej do niego gwałtownie krwi. Fioletowa żyła pulsowała na nim jak szalona. Nieświadomy niczego Kopciuszek, pozostający na granicy jawy i snu, przesunął kilka razy dłonią w górę i w dół, wyrywając z ust narzeczonego pełne rozkoszy pomruki. W końcu Mendoza nie wytrzymał i wystrzelił obfitym strumieniem spermy wyginając ciało w łuk i wydając głośny okrzyk spełnienia. Przez chwilę leżał bez ruchu nie mogąc uwierzyć w to, co go właśnie spotkało.

- Niemożliwe, właśnie zostałem zmolestowany przez śpiącego faceta, który nawet tego nie zauważył – ponowił próbę uwolnienia się z rąk małego zboczucha. Niestety szybko się przekonał, że jest to niesamowicie bolesne i lepiej będzie przeczekać sprawę, aby oswobodzić się musiałby powyrywać sporo swoich włosów z bardzo wrażliwego miejsca. Z drugiej strony chętnie zobaczy minę Wojtka, kiedy się zorientuje czym się zajmował. 
– Ja pierdolę! - kwiknął po chwili bezradnie. - Och… to będzie dłuuuga noc – jęknął ponownie, ponieważ ciepła łapka zaczęła od nowa swoje harce.

............................................................................................

Pozwólcie, że coś tutaj wstawię. Ja się ogromnie uśmiałam. Zamiast komentarza dostałam ten zabawny wiersz. Autorka napisała to pod wpływem chwili.

Cinderella

Nasz Wojtuś kochany, nieśmiałe to dziecię

A tu taki niefart , pomyślcie co chcecie.

Na mafię natrafił, a fajtłapa jest z niego,

Rozwalił ich szefowi gadżeta nowego.

Więc kajał się , płakał nasz maluszek,

i w firmie Mendozy dostał imię - Kopciuszek.

Więc gotował, sprzątał, że wszystko lśniło,

aż mafiozi wołali -,,Jak tutaj miło ! "

Lecz Wojtuś nabroił i uciekł daleko

Lecz Henio go znalazł i krzyknął -,, Eureko!"

Cindy został nareszcie znaleziony! 

Przy Mendozie się trzęsiemy niczym parkinsony!

Wróć Cindy do nas , my Cię potrzebujemy,

bez ciebie Aleksa nigdy nie ogarniemy! "

Gdy nasza księżniczka się dowiedziała, 

co banda mafiozów mu narozrabiała,

wrócił, posprzątał i znów czysto było

lecz Aleks  się zachował niczym arcyłotr.

Teraz nasz biedny, maleńki Kopciuszek

musi się uczyć zagranicznych pogaduszek.

Do spotkania więc doszło, z szefami innych mafii,

Oczywiście naszego Aleksa to nie martwi.

Lecz gdy zobaczył że Wojtek się upił,

i że się tak przed gośćmi wygłupił, 

rzucił go na łóżko ( Oczy się rozszerzyły Aleksowi-Casanovie

nasz Cindy był goły, nie miał nic na sobie !)

Więc spojrzał na nagie chłopaka  ciało,

A w spodniach coś krzyczy ,, Mało mi, mało!"

Położył się obok , kamiennym snem zasnął,

lecz rano go Cindy obudził gdy wrzasnął.

Na dźwięk ten Wojtusia siostry odlotowe,

Mendozę chciały skrócić o głowę.

Cindy zakrzyknął - ,, Drań wianek mi ukradł !"

i wtedy mało od krzyków bym nie ogłuchła.

Lecz mama Aleksa, mądry  uknuła plan

Na nic Aleksowi pęk buddyjskich mantr.

Wojtuś miał zostać jego żoną bezzwłocznie,

Lecz teraz się piekło dopiero rozpocznie.

Nasz Wojtuś się kapnął, że dalej ma wianek,

Postanowił zrobić Mendozie szereg niespodzianek

Upił się lekko, ziołem zaprawił

i jak niewyżyty baran się bawił

Gdy to zobaczył jego zazdrosny mężulek

Wziął go na ręce, naciągnął podkoszulek

Położył go u siebie, pozbierał klamoty,

lecz nie wiedział, że się w nowe pakuje kłopoty.

Nic się nie spodziewając poszedł do siebie,

a Cindy sprawił, że się poczuł jak w niebie.

Po pieszczotach Kopciuszka , zasypiając myślał

że Wojtuś mu teraz nie powie, że zmyślał

gdy rano zobaczy co trzyma w ręce 

może być maluszek zdziwiony wielce.

Wenowa wróżka - Niebieska Wampirzyca